بحث در مورد تشکیل کمیته استعدادیابی یا استعداد پروری در خور

– در این پست بحث هایی که تاکنون پیگیری شده است را ذکر می کنیم. لطفاً نظرات خود را  با ایمیل کمیته یا در بخش نظرات همین پست ارائه فرمایید تا به ادامه بحث اضافه کنیم. باتشکر
 
**********************************************************
شهرام صالحی: 90/9/13
با سلام. اولین جلسه در دفتر کمیته پس از پیشنهاد آقای ایوب محمودی در اولین گردهمایی تقدیر از دانش آموزان موفقکه در سوم آذر ماه برگزار شد در تاریخ  90/9/12 ساعت 7:455 شب برگزار شد.
اعضای شرکت کننده (مدعو) در جلسه ی اول که در خور حضور داشتند:
آقایان: ایوب محمودی(پیشنهاد کننده طرح)، عبدالعزیز شمسایی، آرش صادقی، عارف رفیعی، شهرام صالحی
سایر اعضای شرکت کننده (مدعو) در بحث:
آقایان: حبیب اله عباسی، علی خشنود، احسان قاسمی، ابراهیم افتخار، محمود عزمی، جلال جمالی، فرزاد کامیاب، مسعود شمسایی
 
بعضی از سوالاتی که کمیته در ابتدای امر با آن مواجه است:
1. هدف از تشکیل کمیته استعداد یابی چه باشد؟
2. آیا لزومی دارد این کمیته تشکیل شود؟
3. تجربه ی دیگران و دیگر شهرها در این زمینه چه بوده است؟
5. در چه زمینه هایی کمیته فعالیت کند؟(تحصیل، ورزش، فرهنگ، هنر و…)
6. مسائل مالی کمیته را چگونه تأمین کنیم؟
7. با چه کسانی و چه گروه هایی ارتباط خواهیم داشت؟ و چگونه با آنها همکاری داشته باشیم؟
8. مسئولیت کمیته را چه کسی بر عهده بگیرد؟
9. کمیته برای شروع با مشکل کمبود مکان چه کند؟
10. طرح بصورت چند ساله تدوین شود؟ (کوتاه مدت، میان مدت، بلند مدت)
11. چه کنیم که دوستان تحصیل کرده با طرح همکاری کنند و از نظرات حداکثری صاحبنظران استفاده کنیم؟
12. و…
اولین تصمیم جلسه به این شکل بود که آقای محمودی تا شنبه 90/9/19 در مورد تجربه تشکیل این کمیته در سطح شهرستان تحقیق کنند و در این مورد اطلاعاتی ارائه دهند که زحمت این کار را کشیدند:

———————————————————————————————-
ایوب محمودی: 90/9/19
با سلام و احترام خدمت اعضاي محترم كميته دانش پژوهان خور
پيرو جلسه اي كه داشتيم و قرار شد كه من پيگير مسئله مشاوره در ارتباط با كميته استعداد يابي باشم با آقاي لادني(رئیس هسته مشاوره آموزش و پرورش لارستان) تماس گرفتم و ايشان ضمن ارائه راه حل هايي جزيي عنوان كردند كه تخصصي در اين زمينه ندارند و بعيد مي دانستند كه كسي در لار در اين باره بتواند صحبت خاصي داشته باشند
با اين حال ايشان معتقد بودند كه بايد با دانش آموزان مدرسه تيزهوشان لار تماس گرفته شود چون احتمالا در اين زمينه تجاربي داشته باشند
ايشان همچنين گفتند كه در وهله نخست به تشكيل پرونده در ارتباط با دانش آموزان مستعد اقدام كنيد و سپس در جهت هدف اصلي كميته كه ارائه خدمات و تسهيلات براي اين عده باشد اقدام كنيد
اين بود شرح مختصري از گفتگو با آقاي لادني
تماسي هم با دكتر نوروزي استاد دانشگاه اصفهان داشتم كه ايشان هم معتقد بودند اين مسئله بيش از آنكه بتواند در شناسايي افراد مستعد  چالش برانگيز باشد در ارائه خدمات به اين افراد مي تواند كميته را دچار چالش كند
ايشان معتقد بودند كه كميته در وهله نخست بايد برايند مالي از تلاش براي ارائه خدمات به اين عده را مشخص كند تا هدف اصلي كميته استعداد يابي، به شناسايي صرف افراد مستعد و در نهايت نيمه كاره رها كردن فعاليت كميته استعداد يابي و مهم تر از همه ايجاد توقع بي جا و غير معمول در افراد شناسايي شده و همچنين بي اعتمادي به كميته بخاطر عدم كارايي مناسب  نيانجامد.
ايشان ملاك خاصي را براي شناسايي افراد جز از طريق همكاري با آموزش و پرورش در سطح وسيعتر و هماهنگي با مديران و معلمان مربوطه در سطح معمول در نظر نداشتند زيرا معتقد بودند كه افراد خاص و نخبه و مستعد آنقدر متمايز از ديگران هستند كه نيازي به ايجاد يك ساختار تشخيص و ارزيابي براي آنان نيست
افراد اين طيف مي تواند از يك دانش آموز كه توانسته در سن كم حافظ كل قران شود گرفته تا دانش آموزي كه استعداد عجيبي در نقاشي\ دويدن، فوتبال، كشف معدلات رياضي و همچنين اخذ نمرات عالي در سطوح مختلف تحصيلي را در بر گيرد باشد
اين بود گزارش كوتاهي از گفت و گويي كه اين حقير با يكي از مشاوران آموزش و پرورش و يكي از اساتيد دانشگاه داشته ام
با تشكر فراوان
Ayoub Mahmoudi
——————————————————————————-
عارف رفیعی:90/9/20
سلام. ضمن تشكر از پيگيري هاي آقاي محمودي فكر مي كنم بايد از نهادهاي مشاوره
اي آموزش و پرورش مركز استان استفاده كرد.
عارف رفیعی
——————————————————————————-
عبدالعزیز شمسایی:90/9/21
سلام خسته نباشید با تشکر از پیگیری شما و زحمات جناب محمودی همانطور که بنده در جلسه عرض کردم مسئله استعداد پروری مهمتر و وسیع تر از مسئله استعداد یابی است زیرا اولی , یک بار یافتن استعداد است و دومی دوره ایی نسبتا طولانی مراقبت و نظارت و پرورش آن استعداد  است .بنابراین مستلزم یک تشکیلات منظم –کارمندانی تمام وقت  و بار مالی نسبتا زیادی  است. حال اگر کمیته دانش پزوهان بتواند با چانه زنی با دستگاههای ذیربط مثل شهرداری و شورا این تشکیلات را بنا کند آنگاه این تشکیلات کارهای اجرایی مربوطه را پیگیری خواهد کرد
بنظر بنده اگر هر حرکت علمی یا فرهنگی در شهر بخواهد به ثمر برسد باید از مجرای کمیته ایی قوی و با نفوذ باشد( یعنی اول کارهای زیر بنایی) پس باید فرصت همایش را برای تقویت بنیه این کمیته از دست نداد. عبدالعزیز شمسایی
—————————————————————————————
علی خشنود:90/9/24
با سلام و خسته نباشید به دوستان
بنده اعتقاد دارم که مسئله استعداد پروری و استعداد یابی نباید محدود به دانش آموزان و تحصیل باشد. بلکه جوانان خوری را تشویق به یاد گیری حرفه های مربوط به ساخت و ساز ساختمان، تعمیرات و دیگر مشاغل مورد نیاز جامعه از طریق آموزش علمی و تجربی کرد. اینشالله پیشنهاد خود را به طور مشروحتر در اختیار دوستان قرار خواهم داد.
—————————————————————————————

عارف رفیعی:90/9/28
جناب خشنود عزیز. آن چه بیشتر مد نظر ماست، استعداد یابی دانش آموزان خوری آن هم بیشتر از جنبه آموزشی است و گرنه لزوم تشویق خانواده ها و دانش آموزان به گسترش امر یادگیری حرفه ها و فنون مختلف امری است انکار نشدنی که امیدواریم همچنان که گفته اید به طور مفصل راهکارهایتان در این مورد را ارائه دهید.با تشکر
—————————————————————————————
مسعود شمسایی: 90/9/29
با سلام
الحمدالله در شهرمان استعدادهای فراوانی در زمینه های مختلف و در سطوح بسیار عالی داریم اما متاسفانه به دلیل نبود بسترهایی برای رشد و شکوفایی آنها و موجود نبودن منابع حمایتی راهی را برای استفاده از این نعمت الهی نمی یابند.
افرادی در جامعه مان وجود دارد که حتی خود از داشته های خویش خبر ندارند در صورتی که میتوان از توانایی و استعدادشان بسیار استفاده کنند(شود).
تشکیل این کمیته واقعا برای پیشرفت شهر ضروری و امری کاملا واجب در هر جامعه ای است.
همانطور که دوستان فرمودند ابتدا باید به شناسایی و کشف این استعدادها پرداخت و سپس به پرورش آنها.
—————————————————————————————
فرزاد کامیاب: 90/10/2
به نظر بنده در ابتدای امر به دو موضوع باید توجه کرد نخست این که قبل از شروع کار باید ظرفیت ها و توانایی های خود را در همه زمینه ها که مهمترین آن مسئله مالی هست را واقع بینانه و به دوراز هر گونه بزرگ نمایی و قهرمان بازی بسنجیم که ایا واقعا با بضاعت ها و توانایی هایی که در اختیار داریم قادر به شروع و انجام چنین پروسه ای هستیم و یا خیر؟

اما موضوع دوم به نظر بنده در  صورت استارت کار ابتدا باید نیرو و تمرکز خود را بر موضوعی واحد معطوف کنیم تا در صورت موفقیت در این زمینه شروع به گسترش حیطه فعالیت های خود در سایر زمینه ها کنیم که در این جا به نظر من ابتدا باید بر تحصیل دانش اموزان تاکید کرد و ان شاالله در صورت موفقیت شروع به فعالیت در سایر زمینه ها از جمله ورزش ، فرهنگ ،هنر و … کنیم اما در مورد سوالات مطرح شده:

1. به نظر من هدف از ایجاد کمیته ارتقا سطح جامعه در هر زمینه ای چه در زمینه فرهنگی چه آموزشی ، ورزشی ، هنری و هر زمینه دیگری که امکان رشد ان در جامعه با توجه به استعداد های موجود وجود داشته باشد باید به ان ها در جهت رشد و ترقی پرداخته شود و این کار نیز مستلزم بهره وری از نیروهای متخصص و کارشناس می باشد.

2. در لزوم ایجاد چنین کمیته ای جای شک و شبه ای نیست کما اینکه در صورت تشکیل و تداوم چنین کمیته ای شاهد نتایج ماندگار آن در بلند مدت خواهیم بود.

3.در مورد تجربه سایر مناطق باید به عرض برسانم در کشور قطر مکانی به نام اسپایر با تمام امکانات ورزشی وتحصیلی و سایر امکانات مورد نیاز زندگی وجود دارد که در این مکان ها افراد زیر 6 سال را زیر نظر گرفته و شروع به استعداد یابی میکنند بدین صورت که این افراد را در رشته های مختلف تست کرده و پس از کشف استعداد در هر زمینه ای شروع به پرورش آن زیر نظر مربیان متخصص میکنند این مکانها هر شخص را در کودکی در اختیار گرفته و تا بزرگسالی در هر زمینه ای چه ورزشی و چه تحصیلی و … زیر نظر خود دارند.

در صورت تمایل میتوانید به سایت آن جهت یافتن اطلاعات بیش تر مراجعه کنید…

                                 www. Aspirezone.qa

4.همانطور که در ابتدا هم گفتم به نظر من ابتدا باید توجه خود را بر یک موضوع معطوف کرده تا در صورت موفقیت شروع به گسترش ان در سایر زمینه ها کنیم.

5.اما در مورد مسئله مالی که مهمترین مسئله نیز هست به نظر من باید بودجه ای ثابت و خاص سالانه برای این کار از طریق شورا یا شهرداری در نظر گرفته شود زیرا این طرح باید طرحی بلند مدت و برنامه ریزی شده باشد که این کار بدون داشتن منابع مالی مشخص غیر ممکن خواهد بود .

6.در مورد همکاری به نظر من میتوان از دبیران مدارس و بخصوص مدارس ابتدایی و کودکستان ها و راهنمایی جهت شناسایی استعداد ها و اساتید دانشگاهها و مشاورین خبره  و معلمین شاغل در مدارس تیزهوشان و مدارس خاص جهت پرورش استعدادها و بهره مندی از تجاربشان کمک گرفت.

7.در مورد مسئولیت کمیته به نظر من کمیته نیازمند تشکیلاتی متشکل از کارمندانی ((حقوق بگیر)) هست که بتوانند تمام وقت در اختیار کمیته بوده و از تمام توانایی های خود در راستای اهداف کمیته بهره بگیرند.

8.در مورد مکان هم به نظر من بحمدالله در شهر خور ساختمان های بلااستفاده به وفور یافت میشود که میتوان یکی از ان ها را برای انجام امور مورد استفاده قرار داد.

9.این طرح برای نتیجه گیری نیازمند یک برنامه ریزی بلند مدت هست چرا که کار بر روی استعداد های افراد و رشد و ترقی آن ها نیازمند زمان می باشد.

10.اما در مورد سوال اخر همانطور که پیش تر نیز اشاره کردم در صورتی که برای دوستان تحصیل کرده منبع درآمدی از این طریق باشد میتوان به *همکاری* آن ها چشم امیدی داشت وگرنه بدون تعارف کار،کاریست زمان بر که وقت و انرژی زیادی را می طلبد  اما جهت بهره مندی از *نظرات* این دوستان میتوان با برگزاری جلسات و نشست های هفتگی یا ماهانه از نظرات این عزیزان بهره برد.

***  به امید آینده … یا حق … فرزاد کامیاب***—————————————————————————————
عضو کمیته1: 90/10/22سلام و خدا قوت…
در مورد موضوعاتی که در این پست دوستان اظهار نظر فرموده اند، اینجانب نیز پیشنهاداتی ارائه خواهم داد و امید که بتوان در راستای اجرای ان قدم برداشت.
هدف از راه اندازی این کمیته می تواند این باشد که:
1. شناسایی استعداد های خاص در زمینه های خاص
در راستای این هدف می توان با برنامه ریزی مدت دار برای مدارس(از آنجایی که قشر مهم جامعه ی ما را دانش آموزان تشکیل داده اند)استعداد های خاص را شناسایی کرد. برای این کار می توان با ارتباط با مدرسه و جستجوی اطلاعات از وضعیت تحصیلی آموزشی دانش آموزان، تست های هوش، شخصیت و سایر آزمون های روانی را برای آنان انجام داد تا استعداد خاص با نتیجه تست ها شناسایی شود.
2. پس از شناسایی افراد می توان آنها را به دو گروه تقسیم کرد:
– گروهی که در بعضی موارد مشکل دارند و در بعضی از موارد استعداد…بنابراین با ارائه ی برنامه های مختص به خودشان، می توان نوع استعداد ها را به حد تعادل رساند. به عنوان مثال: دانش آموزی است که ضریب هوشی نسبتاً خوبی دارد، اما انگیزه ای برای درس خواندن ندارد و به دلالیل مختلف….!!! در این راستا با توجه به نتیجه ی آزمون می توان بر علایق های خاص او تمرکز کرد تا بتوان به صورت غیر مستقیم انگیزه ی درس خواندن او را نیز تقویت کرد.
– گروهی که از لحاظ پایه دچار ضعف شده اند….این گروه احتمالاً انگیزه و استعداد را دارند اما ناخواسته پایه ی آنها ضعیف شده است!!!(مثلاً روش مفهومی و درک مطلب را آموزش ندیده اند) برای این گروه نیز می توان با استفاده از افراد متخصص در این زمینه به نوعی مفاهیم کاربردی و پایه ای را با آنها کار کرد.
3. اجرای برنامه های خاص برای افراد خاص
یکی از برنامه هایی که برای افراد با استعداد بالا می توان در نظر گرفت تشویق و راهنمایی آنها برای شرکت در جشنواره خوارزمی، ارائه ی مقاله برای همایش ها، شرکت در کلاس های فوق برنامه در زمینه مورد استفاده، و…
—————————————————————————————
عضو کمیته1: 90/10/22
الزام وجود این کمیته حتماً وجود دارد. به دلیل اینکه بارها به وضوح مشاهده کرده ایم که با وجود اینکه دانش آموزان خوری شاید از کمبود امکانات رنج می برند اما به ویژه در زمینه فرهنگی – هنری استعداد های ویژه ای دارند که در صورت فراهم بودن شرایط و امکانات حتی می توانند در مراحل کشوری حرفی برای گفتن داشته باشند. به عنوان مثال از لحاظ هنری دانش آموزان مقطع راهنمایی دخترانه معمولاً مقام های اول مسابقات مختص دانش آموزان خوری است و در ادامه ی آن مسابقات خاص علمی نیز به همین ترتیب است. توجه به این نکته مهم است که در شهرستان های بزرگ معمولاً والدین هزینه های هنگفتی برای پرورش استعداد خاص برای فرزندانشان انجام می دهند و شاید به نتیجه ی دلخواه هم نرسند اما ما پتانسیل اش را داریم بدون تلاش!!!
—————————————————————————————
عضو کمیته1: 90/10/22
در زمینه استعدادیابی در مورد کمیته ی استعدادیابی ورزشی زیاد شنیدم که در شهرستانها خوب جواب داده اما در این مورد خاص تا به حال نشنیدم. در این مورد امتیاز مهمی که ما داریم این است چون جمعیت ما به نسبت شهرستان های بزرگ کمتر است و دسترسی به مدارس و افراد جهت شناسایی راحت تر است، بنابراین می توان در این زمینه انشالله موفق بود.
مسائل مورد بررسی را در حین صحبت ها اشاره کردم که تقریباً زمینه های مختلف را در برمی گیرد برای تمرکز ویژه.
نمیدانم راهی باشد یا نه اما می توان پیگیری کرد که شاید بتوان نهاد دولتی تشکیل داد تا از دولت بتوان بودجه را تأمین کرد. چون از شورا و شهرداری که ماشالله بخاری بیرون نمیاد!!!!!!!!خیرین هم ماشالله سرشون به خیلی جاها گرمه البته تا به حال هم کوتاهی نکردن و خداییش خیلی هوای شهرمون رو داشتن اما باید چنین نهادهایی را به صورت رسمی نهادینه کرد…به خصوص با اوضاع کنونی جامعه کمتر کسی حاضر می شود این همه وقت و انرژی که این برنامه نیازمند است را به ویژه بدون پاداش مالی(نیاز ویژه افراد زمان حال)صرف کند.
به تجربه ثابت شده نهادهایی که رسماً فعالیت نداشته اند نهایتاً منحل شده مثل کمیته فرهنگی، پیک مشتاقان،نشریه آینه و…   موفق باشید و سربلند
—————————————————————————————